کشاورزان اصفهانی در حسرت آب
کشاورزان اصفهانی در حسرت آب
خشکسالی و سوءمدیریت در حوزه آب، فلات مرکزی ایران را با بحرانی به سابقه مواجه کرده است. کشاورزان اصفهانی بزرگترین قربانی این بحران هستند و اعتراض چندین ساله آنها نسبت به پایمال شدن حقوقشان به جایی نرسیده است.
به گزارش «تلویزیون آزادی» لبهای زایندهرود ۴۱ هزار و ۵۰۰ کیلومترمربعی ترک خورده تر از همیشه است و گویی اصفهان بدون زایندهرود هیچ است. هزاران نفر از افراد بومی پائیندست این رودخانه که تنها راه کسب روزیشان کشاورزی بود حالا بیآبی آنها را در سختترین شرایط ممکن قرار داده و عده زیادی از آنها حتی چیزی برای خوردن هم ندارند.
کشاورزان شرق اصفهان هرروز وارد شهر اصفهان میشوند و در مقابل استانداری، شرکت آب منطقهای و فرمانداری تجمع میکنند تا بلکه زایندهرود برای کشاورزی آنها باز شود؛ اما در چند روز و چند سال گذشته پاسخ مسئولان به آنها جز سرکوب، کتک و احضار به دادسرا نبوده است.
آب هست؛ نه برای کشاورزان!
مسئولان میگویند پشت سد آب زیادی نیست و اگر دریچههای سد را باز کنند، تأمین آب شرب مردم به خطر میافتد. کشاورزان البته این ادعای مسئولان را دروغ میدانند و میگویند پشت سد آب کافی وجود دارد ولی این آب را با خطوط لوله به شهرهای یزد، کرمان و قم انتقال میدهند. یک مقام وزارت نیرو میگوید: «آب برای کشت امسال کشاورزان وجود دارد ولی به شرطی که فروش آب به صنایع و انتقال آب به کرمان قطع شود.»
بر اساس طومار شیخ بهایی آب زایندهرود بین کشاورزان اصفهان تقسیم شده است و هر کشاورزی سهمآبه و حقابه خود را دارد. اما محمود احمدینژاد در دوران ریاست جمهوری خود در سفری که به استان چهارمحال و بختیاری داشت، این نظم قدیمی را زیر پا گذاشت و شرایط تقسیم آب را به هم زد. کشاورزان شرق اصفهان نهتنها نتوانستند کشتهای پائیزه خود را انجام دهند، بلکه بیآبی باعث خواهد شد کشت بهارهای هم برای آنها در کار نباشد. بیکاری کشاورزان شرق اصفهان در چند سال اخیر فقر و مهاجرت آنها به شهرهای دیگر را در پی داشته است.
سرطان؛ رهاورد تالاب خشک
خشکسالی و ندانمکاریهای شورای عالی آب در چند سال اخیر علاوه بر اینکه زندگی کشاورزان را تباه کرده است، تالاب گاوخونی را هم که قدمت ۱۰ میلیون ساله دارد نابود کرده است. این تالاب که زیستگاه انواع پرندگان آبزیها بود، حالا به کویری خشک تبدیل شده که برای مردم فقط سرطان تولید میکند.
بر اساس آمارهای مرکز بهداشت اصفهان ۸۴ نفر در «ورزنه» که نزدیکترین شهر به این تالاب است، دچار سرطان شدهاند. بادهایی که از روی این تالاب خشک میوزد انواع فلزات سنگین را وارد حلق مردم میکند و دیری نمیپاید که سرطان همه چیز از مردم میگیرد.
تحقیقات نشان داده است میلیونها تن کادمیم، سرب و جیوه در بستر این تالاب وجود دارد. این فلزات با فاضلاب کارخانهها به این تالاب ریخته و اگر بادهای شدید بوزد، ممکن شهرهای دیگر را هم با خطر مواجه کند. نابودی تالاب گاوخونی در یک دهه اخیر در حالی اتفاق افتاده است که ایران عضو «کنوانسیون بینالمللی رامسر» است و طبق آن حق ندارد قوانینی تصویب کند که براثر آن تالابها خشک شوند.
تحریریه تلویزیون آزادی