چهار دهه حکمرانی غلط رژیم ایران؛ نابرابری اجتماعی
بن‌بست اقتصادی در ایران تحرک اجتماعی را ناممکن کرده و دیگر کمتر خانواری قادر است سطح درآمد خود را افزایش دهد و به طبقات بالای جامعه برود. گزارش‌ها نشان می‌دهد نابرابری به بالاترین سطح ممکن در طی چهل سال گذشته رسیده و حاشیه‌نشینی با شتابی فراوان در حال افزایش است.
به گزارش «تلویزیون آزادی» رژیم ایران چه در حوزه داخلی و چه در حوزه خارجی سیاست‌هایی را پیشه کرده است که هر شهروندی را نسبت به آینده ناامید می‌کند. چهار دهه حکمرانی غلط این رژیم شرایطی را به وجود آورده که کمتر کسی به آینده ایران امیدوار است. طی سال‌های گذشته و به ویژه در یک سال و نیم اخیر بسیاری از فعالان اقتصادی به دلیل نبود افقی روشن در ایران، سرمایه‌های خود را به ارز تبدیل و به کشورهای خارجی کوچ کرده‌اند.
ناامیدی و اندوه در بین ایرانی‌ها حرف اول و آخر را می‌زند؛ به طوری که ایرج خسرونیا، رئیس جامعه متخصصان داخلی ایران می‌گوید «۳۰ تا ۳۶ درصد مردم ایران به اختلالات روانی گرفتار هستند و در این بین زنان سهم ۳۶ درصدی دارند.» می‌توان حدس زد عمده افرادی که دچار اختلالات روانی هستند، از مشکلات مالی رنج می‌برند. بر اساس اعلام مرکز آمار ۳۰ درصد جمعیت ایران مستأجرند و خانه‌ای از خود ندارند. این عدد با درصد افرادی که دچار اختلال روانی هستند کاملاً برابر است؛ بنابراین، می‌توان رابطه مستقیمی میان مشکلات مالی و اختلالات روانی در کشور متصور شد.
نمودها و مظاهر عینی فقر و نابرابری را در هر جای کشور می‌توان مشاهده کرد؛ برای مثال بیش از ۷۰ درصد رتبه‌های برتر کنکور امسال در رشته‌های ریاضی، تجربی و انسانی دانش‌آموزان مدارس سمپاد هستند، سهم غیردولتی‌ها ۱۴ درصد و نمونه دولتی‌ها ۱۳ درصد است. در میان ۴۰ نفر اول کنکور سراسری، ۱۹ دانش‌آموز اهل تهران‌اند که ۶۶ درصدشان در مدارس غیردولتی و نمونه دولتی و ۳۳ درصد در مدارس سمپاد درس خوانده‌اند.
رئیس کمیسیون حقوق بشر ایران نیز دراین‌باره گفته است «امسال در اعلام نتایج اولیه کنکور شاهد نابرابری سنگین در بخش آموزش بودیم به طوری که ۴۰ درصد پذیرفته‌شدگان مربوط به تهران و آن هم مدارس خاص بودند.»
مهران صفاری پژوه با تأکید بر اینکه بر اساس آمارهای اعلام‌شده ۱۴۰ هزار بازمانده از تحصیل وجود دارد، گفت: «آثار مخرب بازماندگی از تحصیل» در آینده خود را نشان می‌دهد.
این در حالی است که حکومت مذهبی ایران از انقلابی متولد شد که داعیه‌دار «عدالت» و حمایت از «مستضعفین» و «پابرهنگان» بود؛ اما طی چهار دهه‌ای که از انقلاب اسلامی می‌گذرد، ساختارهای سیاسی و اقتصادی به گونه‌ای شکل گرفته‌اند که کاملاً در خدمت طبقه ثروتمند جامعه است.
بن‌بست اقتصادی در ایران تحرک اجتماعی را ناممکن کرده و دیگر کمتر خانواری قادر است سطح درآمد خود را افزایش دهد و به طبقات بالای جامعه برود. گزارش‌ها نشان می‌دهد نابرابری به بالاترین سطح ممکن طی چهل سال گذشته رسیده و حاشیه‌نشینی با شتابی فراوان در حال افزایش است.
افزایش ۱۵۰ درصدی قیمت مسکن و افزایش دو برابری قیمت ارز در ۱۵ ماه گذشته موجب تضعیف طبقه متوسط شده و بسیاری از اقشار کم‌درآمد را نیز مجبور به حاشیه‌نشینی کرده است. برخی کارشناسان و پژوهشگران اجتماعی نسبت به رشد پدیده حاشیه‌نشینی و آسیب‌های ناشی از آن هشدار داده‌اند و از حکومت خواسته‌اند برای حل این مسئله که در آینده تبدیل به بحران امنیتی خواهد شد، چاره‌ای بیندیشد.
صاحب‌نظران بر این باورند که شکاف طبقاتی و گسترش نابرابری اجتماعی نتیجه فساد دولتی، توزیع رانت در بین طبقه اشرافی، تصمیم‌های غلط اقتصادی و سیاست‌های اشتباه رژیم ایران است؛ سیاست‌هایی که نه فقط سر سازگاری با مردم ایران ندارد، بلکه با نظم موجود در جهان نیز در تضاد و ستیز است.
تحریریه تلویزیون آزادی
