زندگی کشاورزان اصفهانی را به تباهی کشیده‌اند
باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی آن‌ها خشک و به منشأ ریزگردهای اصفهان تبدیل شده است؛ به گونه‌ای که چاره‌ای برای کشاورزان اصفهانی نمانده و حالا بسیاری از آن‌ها برای پیدا کردن کار از روستاهای خود به اطراف شهر کوچ کرده‌اند.
به گزارش «تلویزیون آزادی» کشاورزان اصفهانی بارها با تجمع‌های اعتراضی در مرکز شهر، خواهان حقابه ازدست‌رفته‌شان شده‌اند؛ اما دولت هیچ‌گاه پاسخ قانع‌کننده‌ای به آن‌ها نداده است. کشاورزان در آخرین نماز جمعه سال ۱۳۹۶ در یک حرکت ابتکاری با پشت کردن به امام‌جمعه اصفهان، شعار «پشت به دشمن، رو به میهن» را سر دادند.
حقابه کشاورزان کجا می‌رود؟
بسیاری از کارشناسان و کشاورزان اصفهانی بر این باورند که آب کافی برای زراعت در شرق اصفهان وجود دارد؛ اما دولت این آب را به کسانی داده است که هیچ‌گونه حقی در این زمینه ندارند. اشاره آن‌ها به خط انتقال آب اصفهان به کرمان و یزد است که بارها مورد هجوم کشاورزان قرار گرفته و لوله‌های آن شکسته است.
کشاورزان اصفهانی هر روز ناامیدانه به مرکز شهر می‌آیند و دست به تجمع‌های اعتراضی می‌زنند تا خواسته‌شان برآورده شود، غافل از اینکه در بالادست رودخانه، ویلاهای آقازاده‌ها و کارخانه‌های ذوب‌آهن و فولاد مبارکه مانند هیولایی حقابه آن‌ها را می‌بلعند. حفر هزاران چاه مجاز و غیرمجاز در بالادست رودخانه و پمپاژ آب به کارخانه‌های اطراف رودخانه زاینده‌رود تقریباً آبی باقی نگذاشته است. چندی پیش نیز ۷۰ حلقه چاه در مناطق مختلف اصفهان برای تأمین آب شرب مردم حفر شده که انتقادهای فراوانی را در پی داشته است.
اکبر بنی‌طبا، سخنگوی شرکت آب و فاضلاب اصفهان درباره حفر این چاه‌ها در وضعیت بحرانی کنونی، گفته است: «با توجه به کمبود بارش‌ها در اصفهان شرکت آب و فاضلاب تصمیم گرفته تا برای عبور از این بحران در ۷۰ محله اصفهان چاه آب حفر کند. درصورتی‌که روند بارش باران به همین صورت باشد و شاهد برداشت‌های بی‌رویه آب در بالادست باشیم به‌طورقطع برای پنج میلیون اصفهانی آبی برای شرب نداریم.»
کوچ از روستا برای یک لقمه نان
کشاورزان اصفهانی تقریباً همه شیوه‌های اعتراضی را برای بازگشت حقابه‌شان امتحان کردند؛ از پارک کردن تراکتورهای خود در جاده‌های منتهی به شهر تا پشت کردن به امام‌جمعه و درگیر شدن با نیروی انتظامی. حالا در این بی‌آبی مطلق عده زیادی از آن‌ها که اوضاع مالی وخیمی را تجربه می‌کنند به اطراف شهرها کوچ کرده‌اند و هر روز صبح به امید یافتن شغل به مرکز شهر می‌روند. کشاورزان اصفهانی که زمانی به کاشت گندم، جو و مرکبات مشغول بودند و اوضاع مالی خوبی هم داشتند حالا در میادین و بلوارهای شهر می‌ایستند و به عنوان «کارگرهای دورِ میدانی» سخت‌ترین کارها را در برابر دستمزدهای ۵۰ تا ۱۰۰ هزار تومانی انجام می‌دهند. ده‌ها هزار کشاورز از شهرهای «ورزنه»، «اژیه»، «هرند»، «جرقویه»، «برآن»، «خوراسگان» و «زیار» به همراه خانواده‌های خود به مناطق حاشیه‌ای اصفهان آمده‌اند و هر روز به امید به دست آوردن لقمه نانی در مرکز شهر اصفهان پراکنده می‌شوند. کشاورزان اصفهانی می‌گویند حکومت زندگی ما را به تباهی کشیده است.
کوچ کشاورزان ناامید به پدیده حاشیه‌نشینی در اصفهان دامن زده و جمعیت مناطق «حصه»، «جوی آباد»، «دولت‌آباد»، «مارچین»، «لمجیر» و… را افزایش داده است. حاشیه‌نشینی در اصفهان که اگرچه از گذشته‌های دور آغاز شده است، بی‌آبی می‌تواند این پدیده را گسترش دهد و به آسیب‌های اجتماعی بیفزاید.
تحریریه تلویزیون آزادی
